English revision

Mια μικρή επαναληψούλα που δημιούργησα για την εκμάθηση και επανάληψη των Αγγλικών, εμπνευσμένη από τη μαθήτριά μου, Ματίνα. Ιδανικό για μαθητές δημοτικού και για την B Class. To be continued.

English revision

View more presentations from Gina28z.

Η μεσαιωνική Ευρώπη

Παρουσίαση της μεσαιωνικής ιστορίας της Ευρώπης σύμφωνα με το βιβλίο Ιστορίας της Β΄ Γυμνασίου.

Η μεσαιωνική Ευρώπη

View more presentations from Gina28z.

Αρχαϊκή εποχή (800 – 479)

Μία παρουσίαση για την αρχαϊκή εποχή εμπνευσμένη από το βιβλίο της Ιστορίας της Α΄Γυμνασίου.

αρχαϊκη εποχη (800 – 479)

View more presentations from Gina28z.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 21 Οκτωβρίου του 1907, γεννήθηκε στην Αθήνα ο Νίκος Εγγονόπουλος, εκπρόσωπος της σουρεαλιστικής ποίησης. Το καλοκαίρι του 1914 η οικογένειά του μετακομίζει στην Κωνσταντινούπολη, όπου και εγκαθίσταται μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Από το 1923 έως το 1927 φοιτά ως οικότροφος σε Λυκείου του Παρισιού. Από τον Νοέμβριο του 1927 έως τον Ιούλιο του 1928 εκτίει τη στρατιωτική του θητεία ως ακροβολιστής στο πρώτο σύνταγμα του πεζικού.

Τα χρόνια που ακολουθούν ξεκινάει ο αγώνας για την επιβίωση. Έχοντας εργαστεί ως μεταφραστής σε τράπεζα, ως γραφέας στο Πανεπιστήμιο, ως σχεδιαστής στη Διεύθυνση Σχεδίων Πόλεων του Υπουργείου Δημοσίων Έργων εγγράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου γνωρίζει τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Παράλληλα, παρακολουθεί μαθήματα και στο εργαστήριο του Φώτη Κόντογλου, όπου μαζί με τον νεαρό τότε μαθητή, Γιάννη Τσαρούχη, βοηθούν τον Κόντογλου με τις τοιχογραφίες του σπιτιού του. Τον Μάιο του 1940 μονιμοποιείται στην Τοπογραφική υπηρεσία του Υπουργείου Δημοσίων Έργων.

Τον Ιανουάριο του 1938 στην έκθεση ''Τέχνη της Νεοελληνικής Παραδόσεως'' παρουσιάζει για πρώτη φορά έργα του. Πρόκειται για σχέδια παλιών σπιτιών της Δυτικής Μακεδονίας.

Τον Φεβρούαριο του 1938, αφού μεταφράσει ποιήματα του Tristan Tzara, θα δημοσιεύσει τρία ποιήματά του στο περιοδικό ''Κύκλος'' του Απόστολου Μελαχρινού. Τα ποιήματα είναι: ''Εκεί'', ''Ο μυστικός ποιητής'', ''Νυχτερινή Μαρία''. 

Τον Ιούνιο του 1938 τυπώνει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο: ''Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν'' και σχεδιάζει τα σκηνικά και τα κουστούμια για το θεατρικό έργο του Πλαύτου ''Μέναιχμοι''.

Τον Δεκέμβριο του 1938 τυπώνεται βιβλίο του Απόστολου Μελαχρινού με εικονογραφία του Νίκου Εγγονόπουλου.

Τον Σεπτέμβριο του 1939 τυπώνεται στο περιοδικό ''Ιππαλεκτρυών'' η ποιητική του συλλογή: ''Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής''. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση στο σπίτι του Νίκου Καλαμάρη, κάνει σχέδια για το εξώφυλλο του Λευκώματος μόδας και σχεδιάζει τα κουστούμια και τα σκηνικά για το θεατρικό έργο ''Ηλέκτρα'' του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν, ενώ παράλληλα συμμετέχει σε ομαδική έκθεση Ελλήνων καλλιτεχνών στη Νέα Υόρκη.

Μετά τον πόλεμο στον αλβανικό μέτωπο το 1941, ανατίθεται σε αυτόν, στον Αλ. Παπαγεωργίου και στον Ν. Αργυρόπουλο από τον σύλλογο ''Ελληνική Λαϊκή Τέχνη'' να σχεδιάσουν παλιά σπίτια της Αθήνας. Τον ίδιο χρόνο, το 1942, δημοσιεύει το ποίημα ''Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποιίημα', το οποίο τυπώνεται σε βιβλίο τον Σεπτέμβριο του 1944, αφού είχε εκδώσει τον Μάρτιο στο περιοδικό ''Νέα Γράμματα'' τα ''Επτά ποιήματα''. Στο ίδιο περιοδικό θα δημοσιεύσει τον Ιούλιο του 1945 επτά ποιήματα από τη συλλογή ''Η επιστροφή των πουλιών'', η οποία θα τυπωθεί αργότερα, τον Μάιο του 1946.

Τον Σεπτέμβριο του 1945 γράφει το ποίημα ''Πικασσό'' και ένα άρθρο με τίτλο ''Ο Πικασσό ποιητής'' στο περιοδικό ''Τετράδιο'', ενώ τον Δεκέμβριο το ίδιο περιοδικό κυκλοφορεί με εξώφυλλο Νίκου Εγγονόπουλου και κείμενο του Αντρέα Εμπειρίκου ''Νικόλαος Εγγονόπουλος ή το θαύμα του Ελμπασάν και του Βοσπόρου''.

Τον Δεκέμβριο του 1948 τυπώνεται η ποιητική του συλλογή ''Έλευσις'' και δημοσιεύονται πίνακές του  με αρχοντικά από την Καστοριά και τη Ζαγορά στο Λεύκωμα ''Πινακοθήκη της Τέχνης του Ελληνικού λαού, Α΄ Αρχιτεκτονική των κοσμικών μνημείων, τεύχος 1'' που εκδίδεται από το σύλλογο ''Ελληνική Λαϊκή Τέχνη''.

Τον Σεπτέμβριο του 1949 εργάζεται για το Υπουργείου Οικισμού κι Ανοικοδομήσεως μαζί με τον Δ. Πικιώνη και την ομάδα του για την κατασκευή νέων κτιρίων σε κατεστραμμένες περιοχές.

Μετά τον γάμο του με την Νέλη Ανδρικοπούλου του 1950, συμμετέχει σε ομαδική έκθεση σκηνογραφίας στο Όσλο το 1951 και σε ομαδική έκθεση αρχιτεκτόνων στην Αθήνα το ίδιο έτος και το 1954.

Το 1952 συνεργάζεται με τον Κόντογλου για την εικονογράφηση του Αγίου Σπυρίδωνα στην Νέα Υόρκη. Ο ίδιος αναλαμβάνει την εικονογράφηση του τέμπλου και το Δωδεκάορτο.

Το 1953 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση Ελλήνων ζωγράφων στη Ρώμη και στην Οττάβα, η οποία θα συνεχιστεί το 1954 στο Έντμοντον, στο Τορόντο και στο Βανκούβερ, αλλά και στο Σάο Πάολο το 1959.

Το 1954 δημοσιεύει το ποίημα ''Ατλαντικός'' στο περιοδικό ''Αγγλοελληνική Επιθεώρηση'' μαζί με την ελαιογραφία ''Ιάσων''. Το καλοκαίρι της ίδια χρονιάς συμμετέχει στην 27η έκθεση Biennale στην Βενετία με 72 έργα του, σχεδιάζει διαφημιστική μακέτα για το περιοδικό ''Ταχυδρόμος'' και εκδίδεται το διαζύγιό του από τη γυναίκα του Νέλη Ανδρικοπούλου.

Τον Ιούνιο του 1956 παραιτείται από τη θέση του στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων για να αναλάβει χρέη μόνιμου επιμελητή στο Ε.Μ Πολυτεχνείου κατέχοντας την έδρα ''Διακοσμητικής και Ελεύθερου Σχεδίου''.

Τον Απρίλιο του 1957 τυπώνεται η ποιητική του συλλογή ''Εν ανθηρώ Έλληνι λόγω'' στο περιοδικό ''Ίκαρος'', ενώ τον Μάιο διορίζεται ως επιμελητής στον τομέα ''Γενικής Ιστορίας της Τέχνης''. Την ίδια χρονιά συμμετέχει σε έκθεση ζωγραφικής στη Θεσσαλονίκη και σχεδιάζει τα κουστούμια και τα σκηνικά για τις θεατρικές παραστάσεις ''Κόρη'', ''Μορφές μιας γυναίκας'', ''Μήδεια'', ''Ριγκ και Τρομπέττα'' του Ελληνικού Χοροδράματος.

Τον Δεκέμβριο του 1958 παίρνει το πρώτο του βραβείο από το Υπουργείο Παιδείας για την τελευταία του ποιητική συλλογή.

Το 1959 συμμετέχει στην ομαδική έκθεση του ''Ζυγού'' και σχεδιάζει τα κουστούμια και τα σκηνικά για τις θεατρικές παραστάσεις ''Ίων'' του Ευριπίδη και ''Προμηθέας Δεσμώτης'' του Αισχύλου.

Το 1960 συνάπτει γάμο με την Ελένη Τσιόκου με την οποία αποκτά παιδί το 1961, την Εριέττα. Τον Αύγουστο του 1961 γράφει για τον φουτουρισμό στο περιοδικό ''Ζυγός'', για την αρχιτεκτονική των Αθηνών στην ''Τεχνική Επιθεώρηση'' και για το χορόδραμα στο ''Ελληνικό Χορόδραμα''.

Τον Μάρτιο του 1962 τυπώνει το ποίημα ''Η εικών'' στο περιοδικό ''Ίκαρος'' και σχεδιάζει κουστούμια και σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις, όπως για τον ''Αρχοντοχωριάτη'' του Μολιέρου.

Τον Φεβρουάριο του 1963 πραγματοποιεί ατομική έκθεση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο με μια ομιλία σχετικά με τη γέννηση του έργου του, η οποία δημοσιεύεται τον Μάρτιο στο περιοδικό ''Επιθεώρηση Τέχνης'' με τίτλο ''Διάλεξη' και ανατυπώνεται με 5 εικόνες μέσα στο κείμενο και 1 έγχρωμη εκτός αυτού.

Τον Ιανουάριο του 1964 συμμετέχει στην αναμνηστική έκθεση για τον Γ. Μπουζιάνη και τον Δ. Ευαγγελίδη. Τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου παραιτείται από το Ε. Μ Πολυτεχνείο και σχεδιάζει τα σκηνικά και τα κουστούμια για το έργο ''Ιππόλυτος'' του Ευριπίδη, αλλά και δημοσιεύει στο περιοδικό ''Πάλι'' ''Δύο μορφές ενός πίνακος και τρία ποιήματα για τον θάνατο τριών ποιητών''. Τον Νοέμβριο κυκλοφορεί ο δίσκος ''Ο Εγγονόπουλος διαβάζει Εγγονόπουλο''.

Το 1965 σχεδιάζει τα σκηνικά και τα κουστούμια για τη ''Λυσιστράτη'' του Αριστοφάνη και γράφει για τη δημοκρατία στην ''Επιθεώρηση Τέχνης''.

Το 1966 ο Εγγονόπουλος ανταμείβεται για το μέχρι τότε λαμπρό ποιητικό και ζωγραφικό του έργο λαμβάνοντας τον Χρυσό Σταυρό του βασιλιά Γεωργίου του Α΄. Τον Ιούνιο του 1966 γράφει σχετικά με τον Άγγελο Σικελιανό στην εφημερίδα ''Τα Νέα''. Τον Δεκέμβριο δημοσιεύει στο περιοδικό ''Πάλι'' εννέα ποιήματα και δύο πίνακες. 

Το 1967 εκλέγεται ως έκτακτος μόνιμος καθηγητής στο Ε. Μ Πολυτεχνείο στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου.

Τον Μάιο του 1968 γράφει την γνώμη του για ''περί της υποθέσεως Παρθένη'' στο '' Έθνος''. Τον Δεκέμβριο δημοσιεύει στο περιοδικό ''Λωτός'' τα ποιήματα ''Σύντομος βιογραφία του ποιητού Κωνσταντίνου  Καβάφη'' και το ''Essai sur le inegalité des races humaines''. Τον ίδιο μήνα κυκλοφορεί ο δίσκος ''Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποιήμα'' σε σύνθεση του Νίκου Μαμαγκάκη και με τη φωνή του Γιώργου Ζωγράφου.

Το 1969 δημοσιεύει στη ''Φιλολογική Πρωτοχρονιά'' το ποίημα ''Των ιερών Εβραίων''. Τον Μάιο δημοσιεύει τα ποιήματα ''Οὐ δύναται τις δυσί κυρίοις δουλεύειν'' στο περιοδικό ''Λωτός'' και γράφει στο ίδιο περιοδικό τον Δεκέμβριο ένα κείμενο για τον Καραγκιόζη.

Το 1971 συμμετέχει στην έκθεση ''Η Νεοελληνική Τέχνη δια το '21. Ζωγραφική - Γλυπτική - Χαρακτική''. Το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου δημοσιεύει στο περιοδικό ''Προσανατολισμοί'' το ποίημα ''Η μπαλάντα του Ισιδώρου - Σιδερή Στέικοβιτς''. Τον Νοέμβριο γράφει για τον γλύπτη Θεόδωρο Βασιλείου στο ''Βήμα''. Τον Δεκέμβριο τιμάται με τον Σταυρό του Ταξιάρχη του Φοίνικος.

Το 1972 τυπώνεται από το Ε. Μ Πολυτεχνείο το λεύκωμα ''Ελληνικά Σπίτια'' με 18 έγχρωμους πίνακες. Παράλληλα προγραμματίζεται να δημοσιευθούν τα ποιήματα ''Η σημαία'', και ''Ένα όνειρο: Η ζωή'' στο 6ο τεύχος του περιοδικού ''Τραμ'', το οποίο, όμως, σταματάει να κυκλοφορεί τον Ιούνιο. 

Το 1973 τα ποιήματα ''Τα γκώλ - πόστ'', ''Το κουτί της Πανδώρας'' και ''Η σημαία'' τυπώνονται στο ''Χρονικό του 1973''.

Το 1974 δημοσιεύει το ποίημα ''Η βυκάνη'' στο περιοδικό ''Η ευθύνη''.

Το 1975 γράφει ένα κείμενο για τους τσαγγάρηδες στον ''Ζυγό''. Τον Οκτώβριο γράφει τρία ποιήματα στο περιοδικό ''Σπείρα'': ''Ο Ορφεύς'', ''Ένα όνειρο: Η ζωή'' και ''Αλληλουχίες''. Επίσης, κυκλοφορεί σε ανάτυπο ένα κείμενο για τον Φ. Κόντογλου στο συλλογικό τόμο ''Μνήμη Φ. Κόντογλου''. Τον Δεκέμβριο δημοσιεύει στην ανθολογία ποιημάτων του 1975 του Θ. Θ Νιάρχου και του Α. Φωστιέρη τα ποιήματα: ''Περί ανέμων, υδάτων και άλλων'', ''Περί αμαδρυάδων'' και ''Μπερουτιανό''.

Το 1976 του αποδίδεται ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή του Ε. Μ Πολυτεχνείου. Δημοσιεύει τα ποιήματα ''Περί Κροκόδειλου Κλαδά'' και ''Βιτσέτζος Κορνάρος'' στο περιοδικό ''Η Νέα Ποίηση''. Στο Παρίσι μεταφράζεται το ποίημα ''Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποίημα'' και κυκλοφορεί σε δίγλωσση έκδοση σε 2.200 αντίτυπα. Τον Μάρτιο γράφει ένα κείμενο για τον Ανδρέα Εμπειρίκο στο περιοδικό ''Ηριδανός'' και ένα κείμενο για τον Μάρκο Αυγέρη στο ''Αφιέρωμα'' των εκδόσεων ''Κέδρος''. Τον Νοέμβριο δημοσιεύει στο περιοδικό ''Τραμ'' την ''Αναπροσαρμογή'' και ''Το ξάφνιασμα'' μαζί με έναν πίνακα εκτός κειμένου.

Τον Νοέμβριο του 1977 τυπώνεται από το περιοδικό ''Ίκαρος'' ο δεύτερος τόμος της ποιητικής του συλλογής. Τον Δεκέμβριο δημοσιεύει στην ''Ανθολογία της ποίησης του 1977'' τα ποιήματα ''Διώνη'' και ''Ένας κάπως ηλικιωμένος γενναίος στρατηγός''.

Τον Οκτώβριο του 1978 τυπώνονται από το περιοδικό ''Ίκαρος'' η ποιητική συλλογή ''Στην κοιλάδα με τους ροδώνες'' με είκοσι έγχρωμους πίνακες κι ένα σχέδιο. 

Το 1979 του απονέμεται για δεύτερη φορά το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποιήσεως, γράφει για το Ηράκλειο της Κρήτης και το Γ΄ χριστιανικό παρθεναγωγείο σε αφιέρωμα για την Έλλη Αλεξίου από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Τον Ιανουάριο του 1981 γράφει τη ''Γιαβουκλού'' στο περιοδικό ''Η λέξη''.

Τον Μάρτιο του 1983 πραγματοποιείται έκθεση για το έργο του στην Εθνική Πινακοθήκη με 105 πίνακες ζωγραφικής. Τον Απρίλιο γράφει σε ένα αφιέρωμα του περιοδικού ''Η λέξη'' ένα κείμενο με τίτλο: ''Καβάφης, ο τέλειος''. Τον Δεκέμβριο δημοσιεύεται από το ίδιο περιοδικό το ποίημά του ''Τα γαρούφαλα'', ενώ στο Καράκας η Juventud Griega de Venezuela εκδίδει το ''Bolivar, un poema griego''.

Το 1984 πραγματοποιεί ατομική έκθεση με τέμπερες και ακουαρέλες στην γκαλερί Ζουμπουλάκη.

Στις 31 Δεκεμβρίου του 1985 πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς και κηδεύεται στο Α΄ Νεκροταφείο με δημόσια δαπάνη.

Από τότε συνεχίζονται και διοργανώνονται εκθέσεις με ζωγραφικούς πίνακες και σχέδια του, ενώ παράλληλα φιλολογικά και λογοτεχνικά περιοδικά κάνουν αναφορές και αφιερώματα στο έργο του. Μάλιστα, το 2007 κηρύχθηκε ως έτος του Νίκου Εγγονόπουλου από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου με τη σύμπραξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Μερικοί από τους πίνακές του:

Θέτις και Πηλεύς

Au rendez- vous Allemand/ Αθηναία κυρία μπροστά σε Γερμανό κατακτητή

Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων

Εμφύλιος πόλεμος

Ερωτικό ζεύγος

Η ιστορία των Αθηνών

Αργώ

Καζανόβας -ακουαρέλα

Μορφή μιας γυναίκας - ακουρέλα

Ελληνικό σπίτι

Αθηναϊκή οικία στην Πειραιώς

Αδελαΐς - Η ιέρεια του φετιχισμού

Κόρη στο παραμύθι

Τίποτα στη ζωή δεν είναι αίνιγμα

Το ρομάντζο της πεντάρας - Λούσυ ( Μπρέχτ)

Το ρομάντζο της πεντάρας - σκηνικά ( Μπρέχτ)

Κόρη - σκηνικά (Ελληνικό χορόδραμα)

Κόρη - Περσεφόνη (Ελληνικό χορόδραμα)

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΛΙΝΑ ΜΑΣ!

Η Μελίνα Μερκούρη σε συνέντευξή της σχετικά με τη χούντα

Στις 18 Οκτωβρίου, ακριβώς πριν από 90 χρόνια, γεννήθηκε μία γυναίκα, της οποίας το όνομα θα έμενε ακόμα και ΄ύστερα από σχεδόν έναν αιώνα αξέχαστο κι όχι μόνο σε εθνικά πλαίσια, αλλά διεθνώς!

Η Μαρία Αμαλία Μερκούρη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, εγγονή του δημάρχου Αθηναίων, Σπύρου Μερκούρη, και κόρη του βουλευτή της ΕΔΑ και υπουργού, Σταμάτη Μερκούρη, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου από το 1943 έως το 1946 , ενώ ήδη από το 1944 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη θεατρική σκηνή. Από τότε ξεκίνησε να πρωταγωνιστεί σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, αλλά κι αρκετών κινηματογραφικών ταινιών, όπως στη ''Στέλλα'' (1955), ''Ο Χριστός ξανασταυρώνεται'' (1956), στην ταινία ''Η τσιγγάνα και ο τζέντλεμαν'' (1957), στον ''Νόμο'' (1958), στο ''Ποτέ την Κυριακή'' (1960), στο ''Ζήτω ο έρωτας'' (1960), στη ''Δευτέρα Παρουσία'' και ''Φαίδρα'' (1961), στους ''Νικητές'' (1963), στο ''Τοπ Καπί'' (1964), στο ''Σικάγο'' (1969), στο ντοκιμαντέρ ''Η δοκιμή'' (1973), ''Μια φορά δεν είναι αρκετό'' (1974), ''Κραυγή γυναικών'' (1978), κ. α.

Η Μελίνα ήταν ένας άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα και πολιτική άποψη για τα πράγματα. Από το εξωτερικό αγωνίστηκε σκληρά για την ανατροπή της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα πολιτεύτηκε, ενώ το 1981 εκλέχτηκε με το ΠΑΣΟΚ και ανέλαβε Υπουργός Πολιτισμού για οκτώ χρόνια.

Ως Υπουργός Πολιτισμού έδωσε μεγάλο αγώνα για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Η ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στα πλαίσια της εκστρατείας της για την επιστροφή των μαρμάρων: ''Τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι η υπερηφάνεια μας, είναι η ταυτότητά μας, ό,τι μας συνδέει με το ελληνικό θαύμα. Είναι συνώνυμα με τις έννοιες της δημοκρατίας και της ελευθερίας''. Σε άλλη συνέντευξή της στη δημόσια ελληνική τηλεόραση αναφέρει ότι ''Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της!Αν το χάσουμε κι αυτό, τότε δεν είμαστε κανείς!'', ενώ είχε το θράσος και την τόλμη να απαιτήσει από τον Ντέιβιντ Ουίλσον, τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, τα μάρμαρα λέγοντας ''Θέλω τα μάρμαρά μου πίσω''!

Κάθε χρόνο στις 18 Οκτωβρίου εορτάζεται η επέτειος της γέννησης της, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε ευρωπαϊκό, πράγμα που αποδεικνύει την υστεροφημία της και τον σεβασμό προς το πρόσωπό της. Πώς είναι δυνατό να μην γίνει μνεία για τη συνεισφορά της Μελίνας στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, εφόσον εκείνη δημιούργησε τον θεσμό της ''Πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης'', θεσμό τον οποίο εγκαινίασε στην Αθήνα το 1985!Η δημόσια ραδιοφωνία της Αυστρίας, αλλά και το πρακτορείο ειδήσεων της Ουγγαρίας αφιέρωσαν εκπομπές σχετικά με τη ζωή της, τους αγώνες της για τη δημοκρατία και τον πολιτισμό. Έτσι, θέλησαν  να τιμήσουν την προσωπικότητα της Μελίνας, η οποία, όπως φαίνεται, ενέπνευσε ολόκληρη την Ευρώπη με τον ατέρμονο αγώνα της για τη διάσωση της πολιτιστικής ταυτότητας.

Βέβαια, οι εκδηλώσεις τιμής προς το πρόσωπο της Μελίνας, η οποία συν τοις άλλοις δημιούργησε και τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα ενισχύοντας συνακόλουθα τον θεσμό του θεάτρου, δεν πρέπει να πραγματοποιούνται τυπικά, μόνο και μόνο για να θυμόμαστε ότι κάποτε υπήρχε μία τέτοια προσωπικότητα, η οποία εργάστηκε σκληρά για τον πολιτισμό και την παράδοση. Μέσα από την ανάμνηση αυτής καλούμαστε να αναλάβουμε κι εμείς δράση και να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει. Καλούμαστε να υπερασπιστούμε την ταυτότητά μας, τον πολιτισμό μας. Τέτοιες προσωπικότητες πρέπει να αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους εμάς και για τους νέους και να μας υποκινούν σε ουσιαστικό αγώνα. Η αλήθεια είναι ότι από την εποχή της Μελίνας κανείς άλλος Υπουργός Πολιτισμού δεν είχε τον ''τσαμπουκά'', το δυναμισμό και το πάθος να διεκδικήσει το αυτονόητο, δηλαδή, την κληρονομιά μας. Γι' αυτό, λοιπόν, ας πάρουμε ένα μάθημα από τη Μελίνα κι ας βάλουμε το λιθαράκι μας, καταρχάς μαθαίνοντας την ιστορία μας, πριν την ξεπουλήσουν κι αυτήν, και κατά δεύτερον ενισχύοντας την παράδοσή μας. Όσο χρήματα κι αν μας περικόψουν πάλι, ας μην τους αφήσουμε να μας αποκόψουν από την ταυτότητά μας!

 

E- SCHOOL - ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Είναι γεγονός ότι η ηλεκτρονική εκπαίδευση αρχίζει και εισβάλλει για τα καλά στη ζωή μας. Σε μια εποχή που κάθε νοικοκυριό διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο και θεωρείται αδιανόητο για κάποιον να μην είναι ''online'', το σχολείο σαν προέκταση της κοινωνίας καλείται να αναπροσαρμοστεί και να εκσυγχρονιστεί ακολουθώντας τις επιταγές των Νέων Τεχνολογιών. Τη νέα αυτή γραμμή προωθεί και η κυβέρνηση του κύριου Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός παρουσίασε πριν λίγες μέρες στο 1ο Επαγγελματικό -Γενικό Λύκειο Μούδρου στη Λήμνο το πρόγραμμα του ψηφιακού σχολείου στο οποίο θα περιλαμβάνονται διαδραστικοί πίνακες, βιντεοσκοπημένα μαθήματα, πρόσβαση σε χιλιάδες ηλεκτρονικά βιβλία και προσομοιώσεις των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή, κάτι το οποίο έχουν υιοθετήσει και πραγματοποιούν κάθε Μάιο τα φροντιστήρια μέσω του ΟΕΦΕ. Ο κύριος Παπανδρέου δήλωσε ότι ήδη από φέτος μαθητές της Τρίτης Λυκείου θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν online μαθήματα Αρχαίων Ελληνικών, Βιολογίας και Φυσικής.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο του www.alfavita.gr τοποθετήθηκαν διαδραστικοί πίνακες σε 1250 σχολεία της Δευτέρας Γυμνασίου, ενώ πρόκειται να τοποθετηθούν σε όλες τις τάξεις του γυμνασίου σε 1190 σχολεία και σε 5200 δημοτικά σχολεία στην Έκτη Δημοτικού. Επιπλέον, θα διατεθούν φορητοί υπολογιστές σε όλα τα γυμνάσια και σε 800 πιλοτικά ολοήμερα δημοτικά σχολεία. Ακόμη, σε 400 σχολεία απομακρυσμένων περιοχών προστέθηκε από ένας υπολόγιστης. Τέλος, 1.300 σχολεία σε 57 δήμους αποκτούν ευρυζωνική σύνδεση μέσω μητροπολιτικών και αστικών οπτικών ινών.
Βέβαια, απαραίτητη είναι η επιμόρφωση και η εξοικείωση των καθηγητών με τις Νέες Τεχνολογίες. Έτσι, στα πλαίσια του νέου ψηφιακού σχολείου πρόκειται να επιμορφωθούν 103,000 καθηγητές, ενώ δημιουργείται ηλεκτρονική πλατφόρμα και για την εξ αποστάσεως επιμόρφωσή τους.

Θα καταφέρει, λοιπόν, το ψηφιακό σχολείο να μετατρέψει τη διδασκαλία σε μία ευχάριστη δραστηριότητα και συνδιαλλαγή μεταξύ μαθητών -καθηγητών καθιστώντας την ανακάλυψη της γνώσης ενδιαφέρουσα; Θα υπάρχει η κατάλληλη υποδομή σε όλα τα σχολεία, αλλά και η αρμόζουσα εκπαίδευση των καθηγητών; Φυσικά, είναι μια διαδικασία που τώρα ξεκινάει και θα επιτευχθεί σταδιακά. Το βασικότερο απ' όλα είναι να μην απομονώσει τον μαθητή, αλλά να τον εξοικειώσει περισσότερο με την ιδέα της ομαδικότητας και να τον εντάξει ομαλότερα στην κοινωνία και στις τεχνολογικές απαιτήσεις της.

ΕΥΔΟΞΟΣ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Από το ακαδημαϊκό έτος 2010 - 2011 θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά το πρόγραμμα ''Εύδοξος'', το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές να ενημερώνονται μέσω ηλεκτρονικής φόρμας για τα συγγράματα που διατίθενται σχετικά με το πρόγραμμα σπουδών που παρακολουθούν, για τα σημεία παραλαβής αυτών και για τα συγγράματα που ορίζουν ως υποχρεωτικά για τα μαθήματά τους οι διδάσκοντες. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου προγράμματος είναι η άμεση παραλαβή των συγγραμμάτων και σημειώσεων, αφού χρειάζονται μόλις λίγες μέρες από την ημέρα αιτήματος παραλαβής από τον φοιτητή μέσω ηλεκτρονικής φόρμας. Επίσης, οι εκδότες αποζημιώνονται άμεσα κι όχι μετά από έναν χρόνο, ενώ οι φοιτητές έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν και για άλλα βοηθήματα σχετικά με το αντικείμενό τους. Για περισσότερες πληροφορίες και για τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί δείτε τον ιστότοπο του προγράμματος: www.eudoxus.gr.