Γιάννης Τσαρούχης

Αναμένεται η έκθεση προς τιμή του Γιάννη Τσαρούχη στα πλαίσια της ολοκλήρωσης των 100 χρόνων από τη γέννησή του στο Μουσείο Μπενάκη. Θα ξεκινήσει από τις 9/12/2009 και θα λήξει στις 7/2/2010. Η έκθεση θα στεγάζεται στο κτίριο της Οδού Πειραιώς. Αναμένουμε λοιπόν!

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Η ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

ΣΧΟΛΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

4 Νοεμβρίου 2009 - 17 Μαρτίου 2010 Τετάρτη, ώρα 6-8 μ. μ.

Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΙΚΕΛΑ, Καθηγήτρια του Ιονίου Πανεπιστημίου, 4, 11, 18 Νοεμβρίου 2009
Αρχαία Αθήνα. Ιστορία και μνημεία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΝΤΗΣ, Προϊστάμενος της Α Εφορείας των Αρχαιοτήτων, 25 Νοεμβρίου, 2 Δεκεμβρίου 2009
Νεώτερες έρευνες και εργασίες αποκατάστασης και ανάδειξης των μνημείων στη βόρεια και νότια κλιτύ της Ακροπόλης. � Οι δυτικοί λόφοι και οι αρχαιολογογικοί χώροι στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης υπό το φώς των νέων ερευνών.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΑΝΟΥΛΑΣ, Αρχιτέκτων ΥΠΠΟ, 9 Δεκεμβρίου 2009
Τα Προπύλαια της αθηναϊκής Ακρόπολης και η περιοχή τους.
JUTTA STROSZECK, Διευθύντρια των ανασκαφών του Κεραμεικού, 16 Δεκεμβρίου 2009
Ο Κεραμεικός της Αθήνας. Ιστορία της ανασκαφής, τοπογραφία, αρχιτεκτονικά μνημεία, εξέλιξη της νεκρόπολης.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΚΚΟΡΟΥ ΑΛΕΥΡΑ, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, 13, 20 Ιανουαρίου 2010
Εισαγωγή στην αρχαϊκή αττική γλυπτική. � Επιτύμβια μνημεία των αρχαϊκών και των πρώιμων κλασικών χρόνων.
ΠΑΥΛΙΝΑ ΚΑΡΑΝΑΣΤΑΣΗ, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης, 27 Ιανουαρίου 2010
Αττικά επιτύμβια ανάγλυφα των ώριμων και ύστερων κλασικών χρόνων.
JOHN McK CAMP II, Διευθυντής των ανασκαφών της Αγοράς, 3, 10 Φεβρουαρίου 2010
Οι ανασκαφές της Αγοράς. � Σχέδια του Edward Dodwell της Αθήνας του 1805.
ΟΛΓΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ, Αρχαιολόγος ΥΠΠΟ, 17 Φεβρουαρίου 2010
Νέα στοιχεία για την τοπογραφία της αρχαίας Αθήνας ύστερα από τις μεγάλες ανασκαφικές έρευνες στο κέντρο της πόλης.
ΕΥΤΥΧΙΑ ΛΥΓΚΟΥΡΗ, Προϊσταμένη της ΚΣΤ΄ Εφορείας των Αρχαιοτήτων, 24 Φεβρουαρίου 2010
Θεμιστόκλειος περίβολος, αρχαία γυμνάσια, παναθηναϊκό στάδιο. Συμπεράσματα από τις τελευταίες έρευνες.
ΙΩΑΝΝΑ ΔΡΑΚΩΤΟΥ, Προϊσταμένη της Β΄ Εφορείας των Αρχαιοτήτων, 3 Μαρτίου 2010
Νεώτερες ανασκαφές έξω από το τείχος στη Δυτική Αθήνα.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΙΚΕΛΑ, Καθηγήτρια του Ιονίου Πανεπιστημίου, 10 Μαρτίου 2010
Τα μικρά ιερά της Αθήνας.
ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ ΤΙΒΕΡΙΟΥ, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 17 Μαρτίου 2010
Εισαγωγή στη ρωμαϊκή τέχνη. Τα ρωμαϊκά εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.

Οι εγγραφές γίνονται καθημερινώς 8.00 π.μ. έως 13.30 μ.μ., στα γραφεία της Αρχαιολογικής Εταιρείας κατά σειράν προτεραιότητος.

''ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ''

Μια μαθήτριά μου μού διηγήθηκε ένα περιστατικό που συνέβη στο σχολείο της και το οποίο μου δημιούργησε πολλές απορίες, όχι μόνο για τη συμπεριφορά των σημερινών μαθητών, αλλά κυρίως για τη στάση των καθηγητών απέναντι σ' αυτή τη συμπεριφορά και συγχρόνως για τα όρια που πρέπει να έχουν.
Ένας καθηγητής, αφού έμαθε ότι δύο παιδιά της Γ΄ Λυκείου έσπασαν την έδρα και χρησιμοποίησαν ό,τι είχε απομείνει μετατρέποντάς στο σε ''σανίδα του σκι'' για να κατέβουν τα σκαλιά του σχολείου, ανέβηκε στην αίθουσα, όπου βρίσκονταν τα ''άγια παιδάκια'' και χαστούκισε τον έναν, έπιασε τον άλλον και τον τράνταζε, τράβουσε τις καρέκλες τους για να τους ρίξει κάτω και τους έδινε μπουνιές στους ώμους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, επανέλαβε την πράξη σε άλλα παιδιά, αλλά αυτό δεν γνωρίζω πως συνέβη, παρά μόνο το πρώτο περιστατικό που μου διηγήθηκε η μαθήτρια μου, η οποία ήταν και παρούσα.
Μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι ορθώς έπραξε ο καθηγητής και ότι τους άξιζε το ξύλο που έφαγαν και ότι έτσι πρέπει να συμπεριφέρονται οι καθηγητές! Είμαι εξολοκλήρου αντίθετη σε τέτοια συμπεριφορά! Το επάγγελμά μας είναι αρκετά δύσκολο, ειδικά στις μέρες μας, όπου οι νέοι λόγω της εξαχρείωσης των ηθών, λόγω της ανασφάλειάς τους για το μέλλον, λόγω της κοινωνικής τους απομόνωσης, αντιδρούν και αποκτούν συμπεριφορά βίαιη και προβληματική, γιατί ίσως θέλουν να ακουστούν, επιθυμούν να τους ανακαλύψουμε, να ασχοληθούμε με τους ίδους και τα προβλήματά τους, να τους βοηθήσουμε, να τους προσεγγίσουμε, να τους εγγυηθούμε ασφάλεια, κάτι που δεν το πράττει το κοινωνικό καθεστώς και πολλές φορές δεν τηρούν ούτε οι ίδιοι οι γονείς, οι οποίοι είναι και οι ίδιοι θύματα της κατάστασης που επικρατεί, αφού αναγκάζονται να λείπουν ατελείωτες ώρες από το σπίτι και να εργάζονται συνεχώς για να εξασφαλίσουν τα υλικά αγαθά στην οικογένειά τους. Τι γίνεται όμως με τα πνευματικά αγαθά; Γονείς και παιδιά είναι εγκλωβισμένοι σε μια γυάλα που δεν τους επιτρέπει να δουν την πραγματικότητα, τον αληθινό κόσμο απογυμνωμένο από τα πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ και τις κατευθύνσεις της εξαχρειωμένης κοινωνίας.
Και όλα ξεκινούν από την παιδεία. Γιατί, όταν ο άνθρωπος δεν καλλιεργείται και δεν μορφώνεται πάνω στη συμπεριφορά, στην επικοινωνία, στην κρητική θεώρηση των πραγμάτων, στη διαμόρφωση προσωπικής αντίληψης και στο πως να συγκροτήσει μια ακέραιη προσωπικότητα, δεν μαθαίνει πως να αντιδρά στη ζωή και πως να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του και τα όνειρά του. Η παιδεία τείνει, ή μάλλον έχει κατορθώσει να λάβει τεχνοκρατικό χαρακτήρα και όχι ανθρωπιστικό. Όποιος ασχολείται με τον ανθρωπισμό πλέον είναι βαρετός, όποιος μιλάει για φιλοσοφία είναι ξεπερασμένος, όποιος ενδιαφέρεται για την ιστορία είναι προσκολλημένος στο παρελθόν, όποιος σπουδάζει την ανθρώπινη επικοινωνία είναι παλαβός, ενώ όποιος ασχολείται μόνο με το χρηματιστήριο είναι μες στα πράγματα!!!
Ποιος είναι όμως ο ρόλος του καθηγητή; Είναι γνωστό ότι οι καθηγητές πλέον επιλέγονται μέσω γραπτής διαδικασίας, μέσω ειδικών εξετάσεων πάνω στο αντικείμενό τους και πάνω σε θεωρητικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα και μετά, αφού επιτύχουν έναν αρκετά υψηλό βαθμό κι αφού εκτίσουν τη ''θητεία'' τους για 2 με 3 χρόνια στην ''παραμεθόριο'' με μισθό γύρω στα 330 ευρώ κάθε 3 μήνες, έχουν την ευτυχία να διοριστούν μόνιμοι σε κάποιο σχολείο της περιοχής τους και να ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!!Είναι, όμως, αρκετό να ξέρω να μεταφράζω ένα απόσπασμα του Θουκυδίδη, να ξέρω πότε γεννήθηκε ο Ευριπίδης, να σχολιάσω ένα χωρίο από την Οδύσσεια, να σχεδιάσω το μάθημα διδασκαλία, ώστε να θεωρούμε καθηγητής;;;;Μήπως θα έπρεπε να επικεντρωθούμε στον τρόπο επικοινωνίας με τα παιδιά;Να ανακαλύψουμε τρόπους με τους οποίους θα αφουγκραζόμαστε τα προβλήματά τους, αλλά και θα τους μεταλαμπαδεύουμε ουσιαστική ανθρωπιστική γνώση; Μήπως θα πρέπει να αποτελούμε το παράδειγμα; Να γίνουμε το πρότυπο; Αν υιοθετούμε ανάρμοστη συμπεριφορά και βιοπτραγούμε επιφέρουμε τα αντίθετα αποτελέσματα!Επιβεβαιώνουμε στους νέους ότι είμαστε εχθροί τους και ότι το σχολείο αποτελεί χώρο καταναγκασμού και όχι επικοινωνίας!
Εντάξει, ξέρω, είμαστε άνθρωποι και έχουμε όρια και τα παιδιά σήμερα έχουν ''ξεφύγει''. Κι εγώ αναρωτιέμαι πολλές φορές που θα οδηγηθεί αυτή η κατάσταση. Μήπως ειναι χρέος μας να ελέγξουμε τον θυμό μας και να διερευνήσουμε την αιτία της συμπεριφορά τους, αλλά και να τους συνετίσουμε με διαφορετικά μέσα; Ο καθηγητής πρέπει να είναι και παιδαγωγός, γιατί το σχολείο θα έπρεπε να μην αρκείται στη στείρα γνώση, αλλά ίσως η κοινωνία, ίσως το κράτος να επιθυμεί αυτό, ώστε να καταστούν όλα οι νέοι, οι πολίτες του αύριο υποχείρια τους, να καθοδηγούνται και να εκπληρώνουν τις επιθυμίες άλλων και όχι τις δικές τους.
Ο συγκεκριμένος καθηγητής θα έπρεπε να το συζητήσει με τους άλλους καθηγητές και να καλέσει και τους γονείς των συγκεκριμένων παιδιών, ώστε να συζητήσουν όλοι μαζί για τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς, για λύσεις, αλλά και να συζητήσει με τα ίδια τα παιδιά. Είναι δύσκολο, θέλει υπομονή, θέλει κότσια που λέμε, αλλά αν πράττουμε διαφορετικά δυσχεραίνουμε την κατάσταση και το σχολείο μετατρέπεται σε θηριοδαμαστήριο και όχι σε μέσο διάδοσης πολιτισμού. Μας πως είναι δυνατόν ένας καθηγητής που αποτελεί φορέα πολιτισμού να φέρεται τοιουτοτρόπως;; Αυτό είναι το παράδειγμα;
Όταν ένας καθηγητής βγαίνει ''εκτός ορίων'' δημιουργεί νέα όρια, νέα σύνορα με τους μαθητές, τα οποία δεν πρόκειται να καταφέρει να τα περάσει ποτέ και δεν πρόκειται να καταφέρει να τους καθοδηγήσει στην αληθινή παιδεία, αλλά σε μια σκληρή και βίαι στάση απέναντι στην κοινωνία!