ΝΕΟΛΙΘΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
Η Αθήνα κατοικούταν από τους νεολιθικούς
χρόνους (6.000 – 3.000 π. Χ). Θεωρείται ως ο μεγαλύτερος νεολιθικός οικισμός
σύμφωνα με τον ΣάχερμαΪερ. Τα σημεία που
κατοικήθηκαν, κυρίως, ήταν βόρεια και νότια του βράχου, αλλά και εντός της Αρχαίας
Αγοράς, στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στον λόφο του Στρέφη, αλλά και στην περιοχή
του Ολυμπιείου. Όλοι αυτοί οι οικισμοί ήταν ανοχύρωτοι, πράγμα που σημαίνει την
απουσία κινδύνου.
Αυτή την περίοδο οι κάτοικοι
στεγάζονται είτε σε φυσικά κοιλώματα, πολλά από τα οποία έχουν εντοπιστεί γύρω
από τον βράχο , είτε σε κατασκευάσματα από πρόχειρα υλικά, τα οποία δεν έχουν
διασωθεί όπως είναι φυσικό.
Οι κάτοικοι κατασκεύαζαν τα
εργαλεία τους από οψιανό, τον οποίο έπαιρναν από τη Μήλο κι έτσι μαρτυρείται ένα
είδος εμπορίου, πυριτόλιθο και πέτρες.
Η οικονομία τους βασιζόταν στη
γεωργία, στην κτηνοτροφία και ίσως στην αλιεία, καθώς έχουν βρεθεί οστά ψαριών
σε οικισμούς της εποχής αυτής. Η ενασχόληση με τη γεωργία τους έδινε κριθάρι,
ελιές, ενώ είχαν και μελίσσια στον Υμηττό, συκιές και λαχανόκηπους.
Το νερό τους το αντλούσαν από την πηγή του
Ασκληπειού στα νοτιοδυτικά και από την Εμπεδώ στα βοριοδυτικά του βράχου.
Λάτρευαν τη θεά της γονιμότητας
την οποία αναπαρίσταναν σε πήλινα ή λίθινα ειδώλια τονίζοντας τα σημεία που
συνδέονται με την γονιμότητα. Τέλος, από αυτήν την εποχή κατασκευάζουν και
αγγεία με πηλό της Αττικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου