Τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία εξελίσσεται με τόσο γοργούς ρυθμούς, σαν ένα παιδί που αναπτύσσεται από τη μια μέρα στην άλλη. Το πιο πρόσφατο και πρακτικό ''θαύμα'' της τεχνολογίας θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το διαδίκτυο, μέσα από το οποίο όχι μόνο μπορείς να ενημερωθείς και να ψυχαγωγηθείς, αλλά παράλληλα και να εκπαιδευτείς. Έτσι, λοιπόν, συνελήφθη η ιδέα της εξ αποστάσεως μάθησης, το λεγόμενο ''e-learning''.
Οι ενάντιοι υποστηρίζουν ότι η κατάργηση της διαπροσωπικής σχέσης μεταξύ εκπαιδευόμενου και εκπαιδευτή καταστά τη μάθηση στείρα και μη ουσιώδη, καθώς ένας παράγοντας της επίτευξης της γνώσης είναι η σχέση και η τριβή μεταξύ καθηγητή και μαθητή. Πράγματι, πολλές φορές αποδίδουμε την άσχημη επίδοση ενός μαθητή στην ανεπάρκεια του καθηγητή. Ήδη από τα αρχαία χρόνια, από την εποχή του μεγάλου σοφιστή και διδάσκαλου, Σωκράτη, ο εκπαιδευτικός θεωρούταν ως εμπνευστής και υποκινητής του εκπαιδευόμενου, ως μια κινητήρια δύναμη που ωθεί τον μαθητευόμενο στην κατάκτηση της γνώσης και της σοφίας. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος χρειάζεται κάποιον να τον εμπνεύσει και να τον καθοδηγήσει βάση οργανωμένου σχεδιάσματος και στηρίζοντάς τον ψυχολογικά, καθώς η μάθηση έχει τις δυσκολίες της και τους λαβύρινθούς της.
Παρολ' αυτά, η εξ αποστάσεως μάθηση μπορεί να αποβεί ύψιστης σημασίας εργαλείο σε ανθρώπους που ήδη κατέχουν κάποια γνώση και επιθυμούν να τη βελτιώσουν και ιδίως σε ανθρώπους που επιθυμούν να εκπαιδευτούν περαιτέρω, αλλά λόγω εργασίας δεν διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο για να παρακολουθήσουν μαθήματα στα πλαίσια ενός σχολικού-πανεπιστημιακού-φροντιστηριακού προγράμματος. Έτσι, το ''e-learning'' μπορεί να συντελέσει στην επίτευξη του στόχου, αλλά απαιτεί από τον μαθητή-φοιτητή σοβαρότητα, υπευθυνότητα και οργανωτικότητα, γιατί χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις η εξ αποστάσεως μάθηση οδηγείται σε αδιέξοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου